บันทึกสะท้อนคิดประจำวันจันทร์ที่ 8 มิถุนายน 2558

     วันนี้เป็นวันจันทร์ซึ่งเด็กๆจะต้องมาเรียนอีกครั้งและแน่นอน เด็กๆมักจะร้องไห้งอแง และนี่ก็คือปัญหาที่ฉันเจอในวันนี้  และที่หนักกว่าเด็กร้องคือผู้ปกครองไม่ยอมปล่อยเด็ก  ยังคงมาเฝ้าทำให้คุณครูจะปรับเด็กยากมาก หน้าที่ของฉันในฐานนะครูก็พยามอธิบายให้ผู้ปกครองสบายใจและให้ความร่วมมือกับคุณครูและเชื่อใจว่าคุณครูจะดูแลเด็กๆทุกคนเป็นอย่างดี ไม่ต้องเป็นห่วงหรือกังวลอะไร ขอให้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคุณครู ถ้าผู้ปกครองไม่ใจแข็งปล่อยให้อยู่กะคุณครู เด็กๆก็จะไม่มีการปรับตัวเข้ากับครูและเพื่อนๆ ผู้ปกครองก็น่ารักเข้าใจและยอมทำตามคำแนะนำของคุณครูเป็นอย่างดี