บันทึกสะท้อนคิดวันที่ 15 มิถุนายน 2558

     วันนี้มาทำงานและรับเด็กในตอนเช้า ปัญหาเดิมๆ เด็กร้อง ไม่ฟังคำสั่ง ทะเลาะกัน แย่งของของเล่นกันก็ยังคงมีอยู่บ้างแต่ก็ดีขึ้นเพราะฉันกับเพื่อนก็ช่วยกันดูแลอย่างใกล้ชิด พยายามบอกและสอน

     แต่ปัญหากลับเป็นเพื่อนครูข้างห้องซึ่งเป็นเด็กอนุบาล 2 ซึ่งเป็นส่วนของโรงเรียนมีครูประจำชั้นเพียงท่านเดียว มีเด็กย้ายมาใหม่จากจังหวัดชลบุรี เด็กใหม่คนนี้ตอนย้ายมาผู้ปกครองแจ้งว่าเรียนชั้นอนุบาล 2 มาแล้ว ท่านรองผอ. เลยให้ไปเรียนชั้น ป.1 เด็กไม่ยอมเรียนร้องไห้ตลอด ไม่รู้เรื่องจนคุณครูประจำชั้นไปปรึกษาท่านผอ. ท่านผอ.เลยเชิญผู้ปกครองเด็กคนนั้นมาคุยจนได้ความว่า เดิมเด็กเรียนอยู่โรงเรียนเอกชนซึ่งเรียนชั้นอนุบาล 2 แล้ว และต้องขึ้นอนุบาล 3 แต่ผู้ปกครองเข้าใจว่าต้องมาเรียนป.1 เพราะโรงเรียนนี้เขามีแค่อนุบาล 2 ถึงได้มีการเปลี่ยนแปลงชั้นเรียนทันที ให้มาเรียนชั้นอนุบาล 2 ของโรงเรียนบ้านตาเหล็ง ฉันเลยอธิบายต่อให้ผู้ปกครองเด็กฟังตอนที่เขาเอาเด็กมาเรียนห้องใหม่ว่า อ๋อ คุณยายที่เอกชั้นเขาจะเรียนเด็กอนุบาล 3 ขวบที่ครูสอนว่าชั้นอนุบาล 1 เขาถึงมีอนุบาล 3 แต่ส่วนที่นี้เขามีอนุบาล 3 ขวบและอนุบาล 1 แล้วอนุบาล 2

    นี่แหละปัญหาของการไม่อธิบายหรือสอบถามกันให้ดีเลยกลายเป็นว่า เข้าใจผิด ทำให้เด็กไม่อยากมาโรงเรียน  เด็กร้องไห้มากฉันได้มีโอกาสช่วยด้วยการปลอบโยน กอด และชักชวนพูดคุยจยเด็กดีขึ้นยอมคุยด้วยและยอมสงบในที่สุด ฉันก้มบอกเขาว่า " บอลครับ พรุ่งนี้หนูอย่าร้องไห้อีกนะ เพราะมาเรียนสนุกมีทั้งของกิน มีของเล่นและมีเพื่อนๆ คุณครูก็ใจดี" เขายิ้มแล้วพยักหน้า

                                      🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺